شهید مجیدرضا عامری در سال 1344 شهر تهران در خانواده ای مذهبی بدنیا آمد.
اهل خانه عضو هیئت حضرت سیدالشهدا (ع) بودند و در نتیجه مجیدرضا نیز در همان هیئت حضور می یافت. چون در آن هنگام تعزیه خوانی خیلی آزاد نبود بطور انجمنی در هفته، شبهای جمعه تعزیه بصورت نوبتی در منزل اعضای هیئت خوانده می شد و مجیدرضا در آنجا نقش حضرت سکینه عبداله (ع) را اجرا می کرد. نامبرده پس از دوران دبستان بخاطر اینکه پدرش نظامی بود در سال ۱۳۵۶ به شهرستان شاهرود منتقل گردید و در دبستان مسلم ابن عقیل مشغول تحصیل شد و پس از طی مراحل دبستان به دبیرستان شهید میر غفوریان انتقال یافت مورخه ۱۳۶۵/۳/۵ به عضویت بسیج دبیرستان در آمد و جهت تکمیل فن اسلحه شناسی و تاکتیکهای مربوط مرتب با بسیجی ها همراه شد و شبها نیز به پایگاه بسیج واقع در خیابان شهید قدوسی خیابان ( مزار سابق) هفته ای یک شب به نگهبانی مشغول بود.
وی در امتحانات نهایی سال ۱۳۶۶ در شهریور همان سال به دریافت دیپلم رشته فرهنگ و ادب نائل می گردد و مورخه ۱۳۶۶/۱۲/۱۸ بخدمت مقدس سربازی اعزام می گردد پس از طی دوره مقدماتی در شیراز به لشکر ۷۷ پیروز خراسان منتقل گردیده در مورخه ۱۳۶۷/۶/۲۲ در منطقه عملیاتی فکه به دست نیروهای بعثی به اسارت درآمد و در تاریخ ۱۳۶۸/۲/۳۰ بدرجه رفیع شهارت نائل گردید. بنا به گفته افرادی که با وی در یک جا دوران اسارت را می گذراندند وی بخاطر خواندن و تلاوت قرآن کریم مرتب مورد ضرب و شتم قرار می گرفت. اغلب اوقات روزها را روزه می گرفت. یک نمونه از قرآنهای نامبرده که توسط آزاده ای بدست ما رسیده عیناً به بنیاد شهید هدیه شد
والسلام عليكم والرحمه الله وبركاته
بسم الله الرحمن الرحیم
آقای یدالله عامری، پدر شهید:
مجید رضا بسیار عاشق نماز اوّل وقت و تلاوت قرآن بود.اخلاق پسندیده داشت و در بین محله و بچهها شاخص بود.
در دبیرستان شهید میرغفوریان تحصیل میکرد.او بسیار تلاش داشت تا به جبهه برود اما من رضایت نمیدادم
سرانجام با توجه به اشتیاق شهید راضی شدم و او رفت و در سال ۱۳۶۷ بعد از قطعنامه (598 و آتش بس) توسط دشمن بعث عراق اسیر شد و در زندان تکریت نگهداری میشد پسرم مجید رضا یک سال اسیر بود و بر اثر بیماری و سنگدلی دشمنان به شهادت رسید و پیکر پاکش بعد از ۱۳ سال به کشور بازگشت.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آقای سعید عامری برادر شهید مجید رضا:
شهید علاقه فراوانی به قرآن و نماز اول وقت داشت. در اسارت شهید قرآن و نماز اول وقتش ترک نشد و روزه میگرفت گاهی با یک استکان آب.
دژخیمان رژیم بعث عراق تحمل نداشتند و وقتی مریض شد او را به بیمارستان نبردند و حتی کتکش زدند و مجید رضا به شهادت رسید.
او را همانجا دفن کردند. بلاخره بعد از ۱۳ سال پیکر او را آوردند و در گلزار شهدای شاهرود آرام گرفت.
کلیه حقوق این سایت متعلق به گروه جهادی نصرا میباشد.
