محمدرضا زمانی

بسم الله الرحمن الرحیم

« یا ایها الذین آمنوا خذوا حذرکم فانفروا ثبات اوانفروا جمیعاً »

با سلام و درود بر مهدي موعود و نایب برحقش امام امت خمینی عزیز و با سلام بر تمامی شهداي اسلام از صدر اسلام تا کنون و با آرزوي پیروزي رزمندگان کفر ستیز سنگرهاي نبرد حق علیه باطل چند کلمه اي را بعنوان وصیت مینویسم. امیدوارم  هرکس این مطالب را خواند برایش مفید فایده باشد.

اینجانب بنابر وظیفه شرعی و جهت لبیک گفتن به نداي حسین زمان عازم جبهه شدم تا بلکه به تکلیفم  عمل کرده باشم. از خانواده عزیزم میخواهم که اگر در این راه ، خدا خواست و شهادت نصیبم شد، هرگز ناراحت نباشند و افتخار کنند چون ما که همه یک روزي می میریم چه بهتر از این که مرگمان در راه خدا باشد این را هم بدانید هر کس افتخار شهادت نصیبش نمیشود، تازه شهدا هم نزد خدا درجاتی دارند و انشاءالله که خدا به درجات آنها بیفزاید. از امت حزب الله [هم] میخواهم همیشه در راه حق قدم بردارید و دست از یاري امام برندارید.

برادرها و خواهر و شوهر خواهر عزیزم و همچنین دوستان آشنایان و فامیل دور و نزدیک اگر از ما بدي دیدید ببخشید و از همه شما حلالیت میطلبم.

و اما وصیتم این است که پدرم وصی من میباشد و خودش مقدار نماز و روزه هایی را که نخواندم و همچنین بدهکاري را خبر دارد اگر در وسعش بود برایم بجا آورد مقداري هم پس انداز دارم که آن هم هر [چند] اندازه شد بعد از اینکه خمسش را دادند به هر راهی که صلاح میداند خرج کند.

پدر و مادر عزیزم بار دیگر براي آخرین بار از شما که زحمتهاي زیادي برایم کشیده اید و احتمالاً از من اذیتی دیده اید [میخواهم] مرا ببخشید و برایم دعا کنید. این را هم در نظر داشته باشید هر چقدر شما استوارتر و صابرتر باشید مطمئن باشید روح من راحت تر است. سعی کنید به رزمندگان کمک کنید. حال، مالی نبود میتوانید از راه تشویق و دعا براي آنها تقویتشان کنید.

با امید پیروزي اسلام بر کفر جهانی.

« والسلام »

محمدرضا زمانی

63/12/13