اسماعیل بهروزی

بسم الله الرحمن الرحیم

«اشهد ان لا اله الا الله و اشهد أنّ محمداً  رسول الله و اشهد أنّ امیرالمؤمنین علیاً ولی الله و اولاده المعصومین(حجج )»

«من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا»

با سلام و درود بر پیشگاه مقدس آقا امام زمان(عج) و نایب برحقش حضرت روح الله و با آرزوي سلامتی براي قائم مقام رهبري آیت الله منتظري · و با سلام بر خانوادة محترم شهدا، اسرا، مفقودین و با آرزوي پیروزي براي کفر ستیزان و لشکریان توحید و با سلام و درود به شما امت حزبالله و شما پدر و مادرم.

وصیتنامۀ بندة حقیر اسماعیل بهروزي، فرزند ابراهیم، شناسنامه 1551 ، متولد 1348 :

 با سلام و درود و تهیت فراوان بر خاتم اولیاء و اصفیاء، ختم المرسلین و شفیع المذنبین، حضرت محمد امین(ص) و با سلام و درود به مولاي متقیان حضرت علی ابن  ابیطالب(ع) و با سلام و درود به پیشگاه مقدس حضرت حجت ابن الحسن عسگري(عج) که دنیا در انتظار براي فرج حضرتش در انتظار است و با سلام و درود به حضرت روح الله، نایب برحق امام زمان(عج) و با سلام بر قائم مقام رهبري حضرت آیت الله منتظري و با سلام به پیشگاه مقدس شهداي جنگ و انقلاب.

ما الآن در برِ هوایی زندگی می کنیم که مسئولیت بس سنگین تر می شود و بار مسئولیت بر دوش ما سنگینی میکند.

طبق معمول باز میخواهم به جبهه بروم و گفتم براي چندمین بار وصیتنامه اي بنویسیم، شاید این بار فرجی باشد. داشتم فکر میکردم که انسان فقط یکبار است که خوب به جبهه میرود و آنوقت است که به شهادت میرسد، هر چند سالها که در جبهه باشد و اجر شهید را هم بگیرد ولی آن یکبار است که انسان با همۀ اخلاص پا را به جبهه میگذارد و فکر میکنم که همه جبهه رفتنها براي پاكسازي کاملی هست که براي یک لحظه آخر به وجود می آید و من این مطلب را با ماندن در جبهه و حسرت بردن به رفتن شهیدان براي خودم به اثبات میرسانم. طبق معمول انشاءالله نزدیک عملیات است و من میخواهم وصیتنامه بنویسم، اما چه باید وصیت کنم تا حق تمام مردم را ادا کرده باشم؟ الّا وصیت به حفظ اسلام و دل را با غلطاندن در برنامه هاي مکتب به اطمینان رساندن.

بعضی از شما اي انسانهاي قالبی، به کجا میروید؟ شما که بندهاي دلتان را با بندهاي دنیا محکم گره کرده اید و با آرزوهاي دور [و] دراز عمر را براي خود محاسبه کرده اید و خود را در قالبهایی محکم کرده اید که هیچ دردي از دردها و رنجهاي انسانهاي محروم را درك نمیکنید و گوش خود را گرفته اید تا نداي پی درپی امام و گریه هاي دردآلود مادران شهید داده و کودکان یتیم را نشنوید و چشمهایتان را بسته اید تا مصیبتهاي مردم را به چشم نبینید، دیگر بار بایستید که به قول علی(ع) هیچ چیز این بندهاي دنیا را از جان شما پاره نمیکند الا استقامت و مبارزه با نفس و شیطان درون و بیرون که خداوند همۀ ما را در راه عشق به خود آزمایش میکند.

این نمی زیبد که در بستر بمیرد شیر نر

مرگ یکبار است در سنگر بسی فرخنده تر

• زمان نگارش وصیتنامه قبل از عزل آیت الله منتظری از جایگاه قائم مقامی رهبری بوده است