شهید والامقام فرامرز(علی) کلباسی بيست و ششم آذر ۱۳۴۵ در شهرستان شاهرود به دنيا آمد. پدرش مهدي، ارتشي بود و مادرش كلثوم نام داشــت. تا پايان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان پاســدار در جبهه حضور يافت. بيســت و هشتم دي ۱۳۶۶ با سمت فرمانده دســته در ماووت عراق بــر اثر اصابت تركش به سر، به فیض شهادت نائل آمد.
کتاب نماز عشق به قلم سرکار خانم نرگس وفایی مجموع خاطرات شهید والامقام کلباسی می باشد
اگر شما در جهت تکمیل این بخش میتوانید به ما کمک کنید و مستنداتی دارید لطفاً برای ما در پیامرسان ایتا به نشانی 44_saba@ ارسال فرمایید تا در سایت بارگزاری گردد.
باتشکر از همکاری شما
دست نوشته ای از شهید
بسم الله الرحمن الرحیم
بود درد من و درمانم از دوست بود وصل من و هجرانم از دوست
اگر صیادم از تن واکند پوست جدا هرگز نگردد جانم از دوست
برادر عزیزم من کوچکتر از آن هستم که خواسته باشم در دفتر عاشقان مطلبی بنویسم ولی از آن جهت که امر فرمودید اطاعت را در ادب دیدم که مطلبی از بزرگان و از شهیدان بنویسم.
فاصلۀ تولد تا مرگ یک نیمروز بیشتر نیست. سعی کن[یم] که در این نیمروز دنیا درست زندگی کنیم، بر سر یتیمان نوازش کنیم و پرمهر [و] محبت باشیم و از مرگ یادمان نرود، چرا که شتري می باشد که درِ تمامی خانه ها می خوابد. برادر عزیزم، سعی کنیم که از دامگه شیطان به دور باشیم. عشق به خدا و پیغمبر(ص) و فاطمه زهرا(س) و حسن(ع) و حسین(ع) همیشه در دلمان باشد. و در آخر براي تمامی برادران و حاجت خواهان دعا کن.
الحقیر الی الله، علی کلباسی
22/01/1366
[وصیت نامه اي دیگر]
4[...]
وصیت نامه ام هم دست تو است و به آخرش این را اضافه کن که مردم هیچ وقت امام را تنها نگذارند و نمک بخورند و نمکدان بشکنند.
و حدود 3 ماه روزه برایم بگیرند و 2 سال نماز و همچنین هزار تومان حق مظالم.
خداوند حافظ شما باشد انشاءالله - دوستدار شما علی کلباسی
علی آقای کلباسی بارها تا مرز شهادت پیش رفته بود، اما قسمت او این بود که بیش از ۲۰ ماه در جنگ زنده بماند تا بیاید و در منطقه شمالغرب و در میان کوههای استوار کردستان عراق به شهادت برسد. ورزشکار و از رزمیکاران شهرمان بود دارای کمربند مشکی با درجه دان یک که علیرغم قدرت جسمانی بالایی که داشت، واجد اخلاقی بسیار نیکو بود و وقتی ما برای نبرد کربلای چهار در خرمشهر حاضر شده بودیم تا خود را برای این عملیات آماده کنیم و در ساختمانی دوقلو در کمربندی این شهر ساکن شده بودیم، این شهید بزرگوار مدتی به درخواست دوستان کلاس دفاع شخصی هم گذاشت و چند جلسه ای هم تمرین داشتیم، ولی با شروع کارهای جدی جنگ این کلاسها تعطیل شد.
همرزم شهید افزود: او در همین عملیات باید جزو غواص هایی میبود که در اثر لو رفتن عملیات باید اسیر و به شهادت می رسید، اما فنون رزمی این جوان رشید به کمکش آمد و در حالی که از ناحیه پا مجروح شد، توانسته بود از دام دشمن گریخته و به نزد ما بازگردد، دشمن درست روی پای او شلیک کرده بود، علیرغم مجروحیت توانسته بود از دست دشمن فرار کند و به همین دلیل برای مدت ها با عصا در جنگ حضور داشت و قصد بازگشت به پشت جبهه را نداشت و زمان مجروحیت هم در جبهه بود تا همانجا زخم پای مجروحش ترمیم یافت در حالی که نشست و برخواست برایش بسیار مشکل بود و به کمک ۲ عصا میتوانست حرکت کند.
به نقل از یکی از همرزمان
همراهان گرامی اگر شما در جهت تکمیل این بخش میتوانید به ما کمک کنید و مستنداتی دارید لطفاً برای ما در پیامرسان ایتا به نشانی 44_saba@ ارسال فرمایید تا در سایت بارگزاری گردد.
باتشکر از همکاری شما
کلیه حقوق این سایت متعلق به گروه جهادی نصرا میباشد.
