محمدرضا جبله

بسم رب الشهداء و الصدیقین
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان
با سلام و درود به خدمت یگانه منجی عالم بشریت ولی عصر(عج) و با درود و سلام بیکران بر امام عاشقان، امام عارفان، پیر جماران، خمینی قهرمان و با سلام و درود فراوان بر عزیزان رزمنده و سلحشوري که عاشقانه در میادین نبرد جهادي مقدس را آغاز نموده اند و چون مولاي خویش جان و هستی خود را فداي اسلام عزیز می نمایند. سلام و صلوات الهی به محضر شهداي گرانقدري که چون خورشیدي درخشان درخشیدند و از انوار خود دیگران را بهره مند نمودند. باري، عرض میشود که خداوند منان توفیقی به این بنده حقیر و ذلیل عنایت فرمود تا بار دیگر در میان عزیزان رزمنده این فرزندان اسلام و قرآن و سلحشوري که بر دشمن می تازند و آنان را تار و مار میکنند بیایم و از فیوضاتشان بهره اي بگیرم و قلب بیمار و رنجور و سیاه خود را از صفایشان مصفّا سازم. در جمع عزیزانی وارد شدم که خداوند متعال الطاف خودش را نسبت به آنها هر روز افزایش میدهد. در جمع عزیزانی بیایم که فرشتگان خدا به وجود آنها مناجات میورزند و در تمامی لحظات حامی و هادیشان میباشند. به خیل عاشقانی بپیوندم که شور و اخلاصشان وصف ناپذیر بود و قلم و بیان عاجز از بیان [ناخوانا] شان میباشد.
[وصیتنامه اي دیگر]
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و درود خدمت فرمانده کل مسلمانان جهان مهدي موعود(عج) و نایب برحقش امام امت، پیر جماران و فرمانده کل قوا و با سلام و درود به خدمت شهداي گرانقدري که چون خورشید میدرخشیدند و از انوار خود ما را بهرهمند کردند. و با سلام و درود خدمت رزمندگان سلحشور و همیشه پیروز اسلام که با قلبی مملو از عشق خدا و با هیچگونه ترس و واهمه اي از دشمنان خدا بر دشمن میتازند و آنان را همچون موش در سوراخهایی که درست کرده اند به درك میفرستند.

و با سلام و درود فراوان خدمت مادر و پدر مهربانم،سلام علیکم.
پس از عرض سلام، امیدوارم که همیشه در پناه رحمت خدا بوده و سرفراز و موفق از جنگ با سختیهاي دنیا بیرون آیید و اگر از احوالات اینجانب فرزند حقیرتان محمدرضا [را] خواسته باشد خیلی خوب هستم و در این لحظات آخر که دارم مینویسم و بفکر شما هستم، میخواهم که اگر بدي از من دیده اید، به بزرگی خودتان حلالم کنید. مادر مهربانم، اگر انشاءالله مرگی که خدا خواسته شهادت در راهش نصیبم شد، شما اصلاً ناراحت نباشید و در عروسی که کرده ام از ته قلب راضی باشید. مادرم و پدرم، شما براي امام حسین(ع) و خانواده اش و شهدایی که همچون گلی نوشکفته بدست دژخیمان پرپر میشوند گریه کنید. بارالها، ما را کمکمان کن و زیر بال ما را بگیر و یک لحظه ما را به خودمان وانگذار. خدایا، کمکمان کن تا از همۀ هستی دنیا و هر چه که هست و از خودمان رها شده و از ته قلب در راهت بر علیه دشمن دین بجنگم و کمک کن تا به تو بپیوندیم.
پدر و مادرم، من تا موقعی که در پیش شما بودم، تا آنجایی [که] خواستم نتوانستم خوبیهاي شما را جبران کنم و آرزوي من و تمامی مردم ایران زیارت اباعبدالله بوده و هست و اگر من رفتم و وقتی که کربلا آزاد شد، شما هم سلام ما را به اباعبدالله برسانید و بگویید که در آخرت از شفاعت خودش مرا بی نصیب نگرداند. اما دوستانم، شما هم در پشت جبهه بجنگید و در خط مقدم، چون که موقع عملیات کسانی که موفق شدند قبول بشوند معلوم میشود. یا شهید میشوند یا با رویی سرفراز از خوشحالی که به وصال دوست رسیدن است خداي خود را دیدار میکند و شما به پدر و مادرم تبریک و تسلیت بگویید و بدانید که من از هیچ کس ناراضی نیستم و شما هم از من درگذرید.
[ناخوانا] امیدوارم که اسحه مرا بر زمین نگذارید و همیشه در راه خدا با دشمنان چنان بجنگید که انتظار چنین جنگی را دشمن خودش نداشته باشد.پدر و مادرم مهربان و پیر و مریضم،اول از خدا میخواهم که هر چه گناهی که تا به حال کرده ام با دعاي خیر شما مرا عفو کند میخواهم، واقعاً عاجزانه میخواهم که از من بگذرید و گناهانم را نادیده بگیرید.مادرم دوباره میگویم اگر که من رفتم شهید شدم، شما اصلاً گریه نکنید و در مرگم، شهادتم، شیرینی پخش کنید و عوض من خرجی ام را از برادرم قرض کرده ام به او بدهید.
به امید زیارت کربلا.
الحقیر، محمدرضا جبلی
یک شب قبل از عملیات 65/10/4
[وصیتنامه اي دیگر]
(472) بسم الله الرحمن الرحیم
« انا لله و انا الیه راجعون » « بازگشت همه به سوي خداست »
با سلام و درود به خدمت یگانه منجی عالم بشریت، امام زمان(عج) و با سلام و درود به خدمت نایب برحقش امام خمینی. الحقیر، محمدرضا جبله، نام پدر محمد، متولد 1350 هدف و انگیزه من از آمدن به جبهه یاري کردن دین خدا و ادامه دادن راه امام حسین(ع) [و] انجام وظیفه بوده و همچنان که قرآن کریم می فرمایند کسی که در راه خدا با دشمنان می جنگد هرگاه این مجاهد در راه خدا کشته شود یا پیروز گردد اجري عظیم پیش یگانه معبود خویش دارد.سلام و صلوات الهی به محضر شهداي گرانقدر که چون خورشید درخشان از انوار خود ما را بهره مند ساختند و با سلام و درود به خدمت رزمندگان سلحشور و همیشه پیروز اسلام.رزمندگانی که با یک حمله و یورش بر دشمن می تازند و آنان را زیر چکمه هاي خود له میکنند. باري، عرض میشود که خداوند منان به این بنده حقیر توفیق عنایت فرمود تا بار دیگر در میان رزمندگان بیایم؛ این فرزندان اسلام و قرآن و سلحشورانی که قلم و زبان از نوشتن و گفتن صفاتشان عاجز است. بارخدایا، تو آنقدر بزرگی و عظیمی که نمیدانم چگونه با تو صحبت کنم. خدایا، تو را به پنجتن آل عبا و جلالت خودت قسمت میدهم که از گناهانم درگذري و در قیامت نزد ائمه اطهار و شهدایی که پیش ما بودن[د] و رفتند سرافکنده نکنی و با شهدا محشور سازي. خدایا، کاش هزاران جان داشتم تا در راه تو فدا میکردم. خدایا، فقط از تو می خوا[ه]م که مرا به خانۀ دنیوي باز نگردانی، چرا که دنیا پر از معصیت است و زندگی دنیوي به درد نمی خورد و بر تو منت نمیگذارم، چرا که مگر من کی هستم و چه دارم [و] جز یک جان ناقابل که در راهت فدا کنم. بارخدایا، اگر از طریق شهادت مرگ را نصیب این حقیر کردي، مرا ذخیره اي قرار بده در آخرت براي پدر و مادرم و این امت ایثارگر. خدایا، در این لحظه آخر دوست دارم با تو صحبت کنم ولی فرصت نیست، چرا که دینی را که خودت فرستاده اي در خطر است. خدایا، اگر از روي عدالت با من رفتار کنی، گناهانم نابخشیدنی است ولی با همین قلب سیاه و روي سیاه فقط امید به درگاه تو دارم و از تو میخواهم که مرا پاك و منزه گردانی و سپس بسوي خودت ببري.
و اما سخنی با دیگران،
اي آنهایی که یک عمر در نماز و غیر نماز گفتید« لا اله الا الله » هیچ معبودي جز خداي دانا نیست؛ پس چرا حالا که دین خدا در خطر است، به زن و بچه و کار دنیا دل بسته اید و می گویید کار دارم و یا کسی را نداریم. ولی بدانید که اگر آمدید و در راه خدا شهید شدید آن خداوندي که بنده خودش را بوجود آورده روزي خانواده تو را خواهد داد که خودت تا آن حال نتوانسته اي حق آنان را بپردازي و یا باز میگویید که چرا خودمان را بیخودي به کشتن بدهیم. مگر امام حسین(ع) نمیدانست که اگر به کربلا بیاید کشته میشود و خانواده اش را به اسیري میبرند؟چرا، میدانست و رفت، چون میخواست درسی به من و تو بدهد که علی(ع) می فرماید اگر گناهکارید یا کافرید در دنیا آزاده مرد باشید و امام حسین(ع) براي این رفت که دین جدش پیامبر تنها با کشته شدن امام حسین(ع) پا بر جا می ماند و رفت و شهید شد و اینکه مگر من و تو کی هستیم؟ ما در مقابل آنها حتی نمیتوانیم اظهار وجود کنیم تا چه برسد به مقایسه با آنان که معصوم و پاك بودند. پس بیایید در راه خدا جهاد کنید و سختیها را تحمل کنید و اینقدر نق نزنید و از دستورات خدا استقبال کنید.شما جواب طفل سه ساله امام حسین(ع) را چه میگویید، جواب طفلهاي شهدا را چه میگویید که نیمه هاي شب از خواب بلند میشوند و بهانه بابا را میگیرند و گریه میکنند، پس یک لحظه فکر کنید. به خدا قسم اینها از ما نمیگذرند. آخر مرگی هم هست. وقتی که به گورستان میروید خوب نظاره کنید می بینید که همه آرام خوابیده اند و چه صالحان و چه گناهکارانی که دنیا را بدورد گفته اند و هر کسی هم به نحوي؛ یکی با تصادف، یکی با دعوا، یکی با مریضی و گناه شهوات و جمعی هم بسوي خداي خویش شتافتند. پس بدانید مرگ براي همه و در همه جا هست و چه بهتر که شما بهترین مرگ را انتخاب کنید.
و اما سخنی با پدرم:
پدرم، سلام علیکم. دستهاي پینه بسته ات را از دور میبوسم. پدر مهربانم، خیلی برایم زحمت کشیدي و مرا بزرگ کردي تا در پیري عصاي دست تو باشم. پدر مهربانم، اسلام از همه اینها بالاتر است و عزیز و مهمتر است. پدرم، از اینکه مرا خیلی دوست داشتی ناراحت نباش، چون تو مرا از دست ندادي بلکه تو با خدا معامله کردي. مطمئن باش که ضرر نکردي. امیدوارم بخاطر اذیتهایی که کردم مرا ببخشی و وقتی که من رفتم مواظب باش دشمنان اسلام زخم زبان نزنند.
سخنی با مادرم:
مادر مهربانم، سلام. امیدوارم وقتی که من شهید شدم در مرگم گریه و زاري نکنی و در عوض دعایم کنی تا خداوند از گناهانم درگذرد. گریه بر شهید ثواب دارد ولی به اندازه. و من هم در عوضبا شهادتم تو را نزد فاطمه زهرا(س) روسفید میکنم و امیدوارم که حق مادریت را ادا کنم و اگر گریه میکنی بر مظلومی امام حسین(ع)
گریه کن که تشنه لب در زیر سم اسبان لشکریان یزید جان خود را فدا کرد.
سخنی با خواهرم:
خواهري که ندارم. فقط یک جمله مینویسم: خواهرم، سیاهی چادرت بالاتر از خون من است. چرا که در دامن شماهاست که انسان به معراج میرود و حجاب تو تیري است که بر چشم دشمنان کوردل زده میشود.
سخنی با برادرانم:
برادرانم، بعد از مرگم امیدوارم که راه مرا ادامه دهید و اسلحۀ مرا زمین نگذارید و امیدوارم که در مبارزه با امور دنیا و سختی دنیا پیروز بیرون آیید و موفق شوید.
و اما شما دوستانم،
شما هم در پشت جبهه بجنگید و هم در خط مقدم، چون موقع عملیات کسانی که موفق میشوند قبول بشوند؛ عده اي شهید میشوند و با سرافرازي به وصال خویش میرسند و عدهاي هم پیروز میشوند و با روي باز و خوشحال برمیگردند و من [ناخوانا] میخواهم که به پدر و مادرم تبریک و تسلیت بگویید و بدانید که من از هیچکس ناراضی نیستم و شما هم از من درگذرید.
خدایا، پدر و مادرم و همسایگان و تمام کسانی [را] که مرا میشناسند از من خشنود و راضی بگردان. انشاءالله.
دیگر وصیتی ندارم.
پدر و مادر مهربانم، فقط از شما میخواهم که براي امام حسین(ع) گریه کنید و در شهادت این بنده حقیر، که انشاءالله نصیبش خواهد شد، شادي کنید و شیرینی پخش کنید و خدا را از ته دل شکر کنید [که] امانتی را که به شما داده بود به او تحویل داده اید و از ته دل شکر کنید که من از این دنیاي فانی راحت شدم.
« والسلام »
آندم که به خون خود وضو میکردم دانی که ز حق چه آرزو میکردم
اي کاش مرا هزار جان بود به تن تا آن همه را فداي او میکردم
مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاك چند روزي قفسی ساخته اند از بدنم
[ال]عبدالعاصی، محمدرضا جبله
یک شب قبل از عملیات