محمود نقی زاده

بسم الله الرّحمن الرّحیم

«السلام علیک اباعبدالله و علی الأرواح الّتی حلّت بفنائک علیک منّی سلام الله ابداً ما بقیت و بقی الّیل والنّهار و لاجعله الله آخر العهد منّی لزیارتکم السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین»

خداوند تبارك و تعالی نسبت به بعضی از بندگانش لطف و عنایت خاصی دارد و درهمۀ پرتگاهها آن بنده را از پرت شدن نجات میدهد و دست مرحمت و رأفت خود را مدام بر سر آن بنده دارد و آن بنده هم فقط نظر به او دارد و جز به رضاي او قدم برنمیدارد و بر بلایی که از جانب خدا بر او نازل میشود صبر کرده و هیچگونه اعتراضی به دستگاه باعظمت الهی نمی نماید.

یکی درد و یکی درمان پسندد

یکی وصل و یکی هجران پسندد

من از درمان و درد و وصل و هجران

پسندم آنچه را جانان پسندد

خداوندا تو را به حق ائمه اطهارت این بندة حقیر را به لطف و کرمت از درگاهت برمگردان. بالاي هر خوبی، خوبی وجود دارد. تا اینکه آن شخص در راه خدا کشته شود و آن وقت هیچ خوبی بالاي آن نیست. « فوق کل ذّي بِرٍّ بِرٌ حتی یقتل فی سبیل الله »

آرزوي همۀ ائمه اطهارعلیهم السلام از خداوند شهادت در راه او بوده و اگر ملاحظه کنیم می بینم که همۀ ائمه سلام الله علیهما و معصومین به مرگ طبیعی از دنیا نرفته بلکه به شهادت رسیدند. شهید زنده و جاوید تاریخ و روزگار میباشد. لذا در قرآن میفرماید:

«نه  تنها نگویید زنده نیستند حتی شک هم نکنید. آنها زنده و در نزد خداوند تبارك و تعالی روزي میخورند.»

خداوندا نمیدانم میتوانم اسم شهید را بر خود بگذاریم یا خیر، بنده اي که یک عمر

نافرمانی تو را کرده است و تو از باطن و درونش آگاهی، خجالت میکشد نام شهید را

منتسب به خود کند.

خدایا تو را به حق فاطمه زهرا (س) قَسمت میدهم این بنده حقیر و فقیر را در پیشگاه رسول خدا (ص) و ) و ائمه اطهار سلام الله علیهما و حضرت فاطمه زهرا (س) و زینب کبری(س) خجل و شرمسار مگردان. خدایا در حالی این بنده عاصی از تو درخواست شهادت میکند که او را ببخشی و بیامرزي وگرنه اگر بر فرض اینکه ظاهراً در راه تو کشته شوم یا شهید شوم اما گناهانم را خط بطلان نکشی این بنده عصیانگر با چه رویی به سوي تو آید. خدایا ما را از بندگان خاص درگاهت قرار ده.

برادران و خواهران گرامی این بنده حقیر عاجزانه و ملتمسانه حلالیت [را] از شما

میطلبد چون امکان دارد در مورد بعضی از شماها غیبتی یا تهمتی یا... از سوي بنده

صورت گرفته باشد که امیدوارم مرا عفو کرده و ببخشید و برایم دعا نمایید. میدانم که بنده به وظیفه ام در مورد تقدیر و تشکر از برادران و خواهران مسلمان عمل نکرده ام و از این بابت هم عذر میخواهم. خدایا این بنده شرمنده را در مقابل شهدا و صالحین شرمسار مکن.

ندادم دل به عشق و جان روان شد

دریغا حاصل عمرم زیان شد

به تن تا میرسیدم جان شد از دست

بجان تا میرسیدم از جهان شد

نفس تا میزدم میشد به غفلت

مکان تا گرم میکردم زمان شد

مرا در خواب کرد انفاس و بگذشت

زخود غافل شدم تا کاروان شد

شدم تا بر خدا بندم هوا برد

چنین میخواستم دل را چنان شد

همه عمرم در این اندیشه بگذشت

که عمرم صرف باطل شد،همان شد

به غفلت رفت عمر و فکر غفلت

ندانستم چه سان آمد چه سان شد

اگر چه فکر غفلت هوشیاري است

ولی راضی به آن کی میتوان شد

نبردم بهره اي از عمر صد حیف

که جان من بی جان از جهان شد

این را بدانید که میدانید که مرگ در هر جا باشید به سراغتان خواهد آمد و در آن لحظه خداوند کوچکترین فرصتی به کسی نخواهد داد، پس باید فکري اندیشید و عزم را جزم نمود و جاي شهدا را پر نمود. جاي همان شهیدانی که جان عزیز خود را در راه خداوند دادند و ما چند روزي بیشتر زندگی کردیم. بیش از اینکه مرگ به سراغ ما آید باید ما سراغ مرگ برویم. از خدا بخواهید آن هوشیاري که در قبر براي انسان پدید میآید آن

هوشیاري را اکنون عنایت نماید.

« والسلام علیکم و رحمۀالله و برکاته »

شب 5 شنبه  ساعت 10 شب تاریخ 16/11/64