اما معبد و محراب نشود دعوي توحيد منزلگه مردان خدا بر سر دار است
جنگ مو من چيست هجرت سوي دوست. ترک عالم اختیار کوی دوست
کس نداند جز شهيد اين نکته را کو به خون خود خرید این نکته را
سلام و درود بيکران ما بر فرمانده کل قوا، يگانه رهبر نجات بخش جهان، حضرت مهدي(ع) و نايب بر حق او امام خميني. سلام و درود گرم ما بر شهداي گلگون کفن و سرور همه شهيدان يعني امام حسين(ع) سلام و درود بيحد ما بر امت واحد و متعهد و مؤمن شهيدپرور ايران.
هم اکنون ملت ما در شرايطي واقع شده که اين معني و مفهوم را درک کرده که فقط و فقط بايد دل را به خدا بست و عاشقانه و آگاهانه و مخلصانه با همه وجود اطاعت از رهبر و مرجع و وليفقيه زمان کرد و تا پيروزي نهائي رسيد. ما در سابق از قرآن و اسلام چيزي نشنيده و کجدار و مريض گاهي عمل ميکرديم ولي در اين زمان مصداقها و حقيقتهاي قرآني از پشت همه تيرگيها و تاريکيها و پرده ظلماني قرنها و تاريخ انسانيت کنار زد و يکي پس از ديگري به وقوع پيوست.
انساني که خدا را با همه وجودش لمس کرده و عظمت و جلال و جبروت الله در سراسر وجودش حاکم شده و قلب و روح و جانش فقط به عشق او ميتپد، ديگر هيچ چيز نگهدار او ـ که او را از حرکت و جوشش و خروشش بگيرد و مجذوب کند ـ نيست. او را هواي ديگري است و در سر سودايي ديگر غير از اينها است و دل به جايي بسته که در آن انبياء و اوليا و صلحا و علما و شهدا جاي دارند و او هيچ چيز را غير از خدا و مصلحتش راضي نميکند و چون فنائي در اوست و همين سبب موجي پرخروشي در جهان ايجاد ميکند که احدي جلودارش نيست و همچون سيل بنيان کن و خروشندهاي همه پليديها و ظلمتها و کثافات را از مقابلش برميدارد. مجاهدانه و استوارانه به پيش ميتازد و تنها سعادتش را در شهادتش ميداند و فرياد اللهاکبر را به سراسر تاريخ بشريت با قطره قطره خونش فرياد ميزند.
نشان مرد مؤمن با تو گويم. چو مرگ آيد تبسم بر لب اوست
اين پيام من و همه شهداست به ملت قهرمان ايران به پدر و مادرم و همه بستگانم که تا دل به خدا بستيم خدا ما را کافيست و در هر لحظه که از او جدا شديم، محتاج بدبخترين و شديدترين کس يعني آمريکا و ديگر ياورانش خواهيم شد و اين معني را جز مردان حال و عشق و دلسوخته خدا نميتواند بفهمد.
دل چو بستم بخدا حسبيالله و کفي. نرويم سوي سِوي حسبي الله و کفي
پس چه بهتر که اين سرو جان و همه هستيمان را در راه او بدهيم و سعادت دنيا و آخرتمان را تعيين کرده و از دوزخيان نگرديم و اين است رمز پيروزي که ابر قدرتها را با همه حيلهها و فکرشان بيچاره کرده و نميفهمند و نميتوانند هم درک کنند که امام کيست و امت يعني چه و اسلام چيست؟
هر که اندر دست او شمشير لاست جمله موجودات را فرمانرواست
و اما پدر و مادرم! اميدوارم که مرا ببخشيد چون فرزند خوبي براي شما نبودم اما تقاضايم اين است که:
1ـ يکسال نماز قضاء و شش ماه روزه قضا برايم بجا آوريد.
2ـ بدهکاري که به سپاه دارم تسويه نموده و الباقي پولهايم را براي جنگزدگان و کارهاي خير ديگر صرف نمائيد و بدانيم که خدا به ما و به نماز و روزه و اطاعت و انقلاب و نهضت ما احتياج ندارد. بلکه ما هستيم که سر و پا محتاج و نيازمند خداي قهاريم.
3ـ به ياد خدا باشيد و هيچ غم و اندوه به دل راه ندهيد.
4ـ برايم دعا کنيد که خدا گناهانم را بيامرزد.
5ـ امر و فرمان امام را بگوش دل بشنويد و عمل کنيد. والسلام عليکم و رحمه الله و برکاته
۶۰/۱۲/۲۸
محمد حسين دماوندي