سعید پورحیدری انارکی

بسم الله الرحمن الرحيم

يا ايتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلي في عبادي وادخلــي جنتی

«ای نفس ،آرمیده باز گرد به سوی پروردگارت خشنود پسندیده پس داخل شو در بندگانم و داخل شو در بهشتم».
سپاس خدای را که این حقیر گنهکار را به بزرگی و پاکی خودش بخشید و رساند به آنجایی که نه آن را مقام آن بود و نه لیاقتش، مگر برحمت بیکرانش و سپاس خدای را از وجود چنین پدر و مادر مهربانی که به حقیقت دین خود را نسبت به اسلام ادا نمودند و یاد مادران صدر اسلام را در جامعۀ نونهال اسلامیمان زنده گردانیدند و شکر خدای را که توفیقم داد تا دگر بار جوهر چشم بر لوح آسمانها کشانم تا این قلیل فانی با عنایت خاص خداوند رحمان کثیر باقی شما پدر و مادر مهربان و خانواده عزیزم را جوابگو باشد.
پدر و مادر مهربانم سلام علیکم
امیدوارم اینک که این نوشته ها را از زبان فرزند شهیدتان میخوانید از روحیه ای و ایمانی برخوردار باشید که همیشه آرزویش را داشته ام. عزمتان را در راه اقامه یک جامعه توحیدی جزم تر گردانید و همیشه این شعار حسین بن علی (ع) را آویزه گوشتان قرار دهید که اگر این بدنها برای مردن آفریده [شده] پس چه بهتر که در راه خدا کشته شود، باشد که به زودی به وعده های خداوندی برسید.
امیدوارم که خداوند منان شهادتم را به درگاهش قبول گرداند و آن را چراغی در جهت متعالی شدن آن ملتها قرار دهد. پدر و مادر عزیزم، بر شهادتم بسیار مگریید و جزع و نالـه نکنید.بیاد بیاورید عاشورای حسین (ع) را با مصیبتهایی که زینب کبری (س) بعد از آن کشید، تا مرهمی باشد بر زخم دلتان.

سفارش من را بر همۀ دوستان و آشنایان کنیـد کـه سعید آگاهانه در این راه قدم برداشت و هیچ چیز جز خدا و رضای خدا او را بر این حرکت وانداشت.بگذارید با همۀ ناشایستگیم آخرین سفارش را به اقوام و آشنایان بکنم که ای سرورانم بیشتر و بیشتر به یاد خدا و روز جزا باشید از متاع دنیا کم گیرید تا وقت مهیا شدن برای آخرت داشته باشید. از قید و بندهای دنیا خود را آزاد کنید. مهر و محبت و اخوت و دوستی را در بینتان گسترش دهید بر هیچ چیز مگریید جز بر گناهانتان، اندوهگین میشوید جز بر ترک مستحباتتان، و بیم و ترس نداشته باشید مگر از عذاب خدایتان و دل و امید نبندید جز به رحمت خدایتان.
خانواده گرامیم، از اینکه پیکرم به دستتان نرسد هیچ ناراحت نباشید. شما که فرزندتان را در راه خدا داده اید چه فرق می کند،پیکرش را ببینید و اگر خدا خواست که پیکرم به دستتان رسید هرجا که صلاح میدانید یا در محوطه شهدا و یا برای وسعت جا در بیرون از آن دفن کنید و در این امر تنها نظر خودتان را نه حرفهای مردم دیگر را.
این حقیر وصیتی جز بر سادگی و بی آلایشی و در عین حال باوقار و سنگین برگزار کردن مراسم سوگواری ام ندارم. مقدار پولی که در بانک ولی عصر دارم را به هر صورت که می خواهید خرج کنید و یا در حساب امام بریزید نمیدانم آیا تا به حال یخچال مغازه مرغ فروشی مانده یا نه به هر صورت من اختیاری از آن ندارم و خود دانید. فکر نمی کنم قرضی داشته باشم اما اگر کسی طلب قرض کرد در راه خدا به او بدهید. در آخر برای گذشت از تقصیرهایم دست مبارک تک تک شما را میبوسم و طلب بخشش میکنم. خدا می داند که من عظمت شما پدر و مادر مهربان را درک کرده ام ولی قدرت بیان آن را ندارم، پس همین حد را از من قبول کنید. از پدر بزرگوارم برای همۀ محبت های پرکارش که ثمره اش خشنودی خدا از من حقیر گشت شکر میکنم. مادر مهربانم را در قبول این امر که خداوند ما را از [ناخوانا] به فیضی رسانده است دلداری دهید.
خواهر بزرگ و ،عزیزم از دست این حقیر دلخور مباش که قضا و قدر الهی در هرجا که باشی پیاده میشود و رفتن من نیز قضا و قدر بوده پس خوشحال باش که برادرت چنین راه پرافتخاری را انتخاب کرد از همه برادران و خواهران جهت اذیتها معذرت میخواهم و خشنودی آنها را خواهانم خدمت همۀ دوستان و آشنایان سلام برسانید. ([ناخوانا] برای وصیت نامه ام در بسیج فرستاده ام تا اشتباهی را که در صفحه دوم وصیتنامه ام کردم جبران شود اگر ملاحظه شود بسیار خوب است).
دیگر عرضی ندارم جز سلامتی همۀ شما که از خداوند منان مسئلت دارم. از دعا بهر
امام امت و رزمندگان و امت اسلام دریغ مفرمایید. خداوند نگه دار همۀ شما باشد.
« والسلام علیکم و رحمۀ الله و برکاته »
کوچک همۀ شما، سعید
خدایا خدایا تا انقلاب مهدي خمینی را نگه دار
عاشق چو شدي تیر سر باید خورد ----- زهري که رسد همچو شکر باید خورد
در راه وصال دوست با چهرة باز----- دریا دریا خون جگر باید خورد
[وصیتنامه اي دیگر]

بسم الله الرحمن الرحیم

« ان الله اشتري من المؤمنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنۀ یقاتلون فی سبیل الله فیقتلون »
« لبیک یا ثارالله »
حمد و سپاس خداي را که پروردگار جهانیان است. بارخدایا، اي آنکه شگفتیهاي بزرگی او پایان ندارد و اي آنکه گنجینه هاي رحمت او نابود نمیشود و اي آنکه جزاي بسیار میدهی عمل اندکی را که پذیرفتی، به سر رسیدن عمرم را با گذشت خود به پایان برسان و آرزویم را در امید به رحمت خویش پابرجا نما. پس در این حال اي خداي من، با قلبی پاك « یا سریعالرضا » از روي رغبت و دوستی قصد تو نمودم و امیدم را بسوي تو آوردم.چگونه سر ز خجالت برآورم بر دوست که خدمتی بسزا برنیامد از دستم.
با سلام و درود بر حضرت صاحب الزمان(عج) و نایب برحقش حضرت امام خمینی و با  سلام و درود بر تمام شهیدان از هابیل تا به امروز.
حمد و سپاس مر خداي را که توفیق آن را داد که در بهترین دانشگاه الهی، که معنویت در تمام ابعادش حاکم است، شرکت کنم. جبهه خود دانشگاهی است که معلمش امام، کتابش قرآن و کارگاه عملیاش میدان نبرد است و چون انگیزه ورود به این دانشگاه خدا باشد و هیچ عامل دیگري محرك واقع نگردد، در هر صورت و در هر زمان نتیجه اش پیروزي است و والاترین مدرکش نائل آمدن بر قلۀ رفیع شهادت.
آگاه باشید که ملت ما و فرد فرد ملت ما تنها وقتی پیروزند که تکلیف خود را نسبت به خدا و قرآن انجام دهند که حسین(ع) نیز بر انجام تکلیفش پیروز شد که در این صورت بقول  امام عزیزمان اگر بکشیم پیروزیم و اگر کشته شویم نیز پیروزیم و نتیجه همین پیروزي معنوي و همین یاري خداست که خداوند نیز ما را یاري میکند و در همین دیار نیز ما را پیروز میگرداند. شهادت حسین(ع) مهر تأییدي است بر این حقیقت است که تنها راه سعادت و رستگاري بشر حمایت از خط سرخ رسالت، امامت و ولایت است و من شهادتم را شاهدي بر این مدعا قرار میدهم که خون بناحق ریختۀ شهیدان ما، که تنها جرمشان لبیک گفتن به نداي حسین شان است، به جویبار سرخ سیل آسایی منتهی میشود که سرچشمه اش در کربلا جوشیدن گرفت و تا وقتی که ظلم و فساد بر روي زمین باشد روزبروز بر جوش و خروش این جویبار افزوده خواهد شد تا آنجا که سیل بنیان کنش ریشه و بنیان ستم را در هم کوبد و بسوزاند و حق را بر جهان حاکم کند.
اینک که با قلبی پاك و عاري از هر نوع زشتی و با نیتی خالص عزم چنین راهی کردم
از خداوند رحمان عاجزانه و ملتمسانه خواهانم که شهادتم را از هر جهت خالص گرداند.
سخنی چند با پدرم و مادرم:
پدر عزیزم، زندگی پرمشقت و سختی را که پشت سر گذاشته اي و تحمل رنج و زحمتی که در جهت تعلیم و تربیتم کشیدهاي، فقدان فرزندت را از هر جهت برایت سخت تر نشان میدهد چرا که همۀ امیدت مبنی بر دستگیري ات ناامید گشته، اما پدرم بدان که با رفتنم بهترین دستگیري را برایت کردم. پدرم، تو بنگر حسین(ع) را که چگونه علی اکبرش را میبوسد، راهی میدان میکند. حتماً علی اکبر حسین(ع) نزد تو از من عزیزتر است که باید باشد. پس بر من بسیار گریه مکن و بر علی اکبر(ع) گریه کن.
و تو اي مادرم، اي عزیزتر از جانم، اي که جسم و روح عزیزت را بیمار ساختی تا مرا بسلامت داري بدان که جانم را در راه خدا دادم تا تو را از دست ندهم. چگونه و با چه زبانی میتوانم از زحمات و سختیهاي بسیاري که کشیده اي قدردانی کنم. یاد کن ازچشمان اشک آلودم هنگام رفتن که به جاي زبانم به سپاس از مهربانی ات مشغول بودند و بوسه اي که عوض همۀ رنجشها و اذیتها از لبانت چشیدم. طلب عفو و بخشش از همۀ نافرمانی هایم دارم. مادر مهربانم، تو هم نگاهی به صحراي کربلا کن و دلت را پیش مادر علی اکبر(ع) ببر. حتماً در تحمل این سختی تسلایت میدهد.
پدر و مادر مهربانم، جزع و ناله بسیار نکنید و از خداوند بوسیلۀ نماز و روزه صبر طلب کنید. میدانم که در زندگیم نتوانسته ام از حق پدر و مادري مهربان چون شما برآیم. لذا مکرراً بخاطر همۀ غفلتها و کوتاهی این امر طلب عفو و بخشش را دارم. از همۀ برادران و خواهران عزیزم به جهت مهربانیهاي [ناخوانا] سپاسگزارم.
از خواهرانم میخواهم که چون زینب(س) در ادامۀ راه برادر کوشا باشند و اما برادران
عزیز که هر یک چون معلمی برایم بودهاید، از شما میخواهم که شهادت من عزمتان را در
ادامۀ راه شهدا گرداند. قلبهایتان را پاك گردانید و زندگیتان را در جهت آخرت بگذرانید. یار و یاور امام در هر زمان و مکان باشید.
در پایان سلامتی رهبر عظیم الشأن انقلاب نایب برحق امام زمان(عج) امید و قلب مستضعفین جهان و سلامتی پدر و مادر عزیزم و همۀ شما را و پیروزي اسلام در همۀ
جبهه هاي حق علیه باطل و سلامتی رزمندگان اسلام را مسئلت دارم.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدي(عج) خمینی را نگه دار
« والسلام علی من اتبع الهدي »
20/05/61 کوچک همۀ شما، سعید پورحیدري